#65 Harry PART~2~

#65

-Harry. – znów głos zabrał Carr. – podczas oglądania tego nagrania bacznie cię obserwowałem i zauważyłem, że miałeś dość nietęgą minę. Czyżbyś był zazdrosny? – spojrzałam na siedzącego obok mnie Loczka i wyczekiwałam odpowiedzi. Długo nie doczekaliśmy się jej jednak. Po chwili zastanowienia Harry spojrzał w moje oczy, a następnie przeniósł wzrok na gospodarza programu.

-Otóż nie. Chłopaki mogą ci potwierdzić, że ja za każdym razem gdy oglądam zwiastun dobrego filmu mam taką minę.

-Niby dlaczego masz taką minę? – pytał dociekliwie Alan.

-Bo niecałe 60 sekund filmiku nie zadawala mnie wystarczająco i chcę jak najszybciej zobaczyć ten film. – Harry znów spojrzał na mnie, a ja uśmiechnęłam się do niego z ulgą.

-Jasne. – odpowiedział Carr przeciągając ostatnią literę wypowiedzianego przez niego wyrazu. – My i tak wiemy swoje, prawda? – zwrócił się wtedy ku publiczności. Przewróciłam teatralnie oczyma i spojrzałam na publikę. Prowadzący zadał mi i chłopcom jeszcze po kilka pytań dotyczących mojego filmu i ich płyty i byliśmy wolni tamtego dnia. Jedyną rzeczą o której marzyłam podczas wywiadu była gorąca i długa kąpiel w pianie.

*

-To pojedziesz z nami? – w słuchawce telefonu słyszałam głos Niallera. – Są ferie zimowe. Pomyśl tylko w Londynie mróz, a na Jamajce upał. Co wolisz? Marznąć czy opalać się?

-Zastanawiam się tylko jaki macie w tym interes, żebym pojechała. – powiedziałam podejrzliwie.

-No co ty [T.I]. Proponujemy ci tylko, żebyś spędziła dwa najlepsze tygodnie w twoim życiu. – mówił prześmiewczo.

-Jakoś nie wierzę w wasze czyste intencje, ale niech wam będzie. Nienawidzę mrozu.

-No to świetnie. Spakuj się spokojnie, a my wpadniemy po ciebie jutro z rana. Do jutra. – odrzekł w pośpiechu rozłączając się.

Po kilku chwilach  zastanowienia ten pomysł wcale nie wydawał się taki głupi. Ucieczka przed zimą i przy okazji wakacje to dar z nieba. Szybko udałam się do swojej sypialni, aby spakować najpotrzebniejsze rzeczy na podróż. Po około godzinnym pakowaniu rzuciłam się zmęczona na łóżko i usnęłam.

~*Jamajka, 10PM*~

-Zadziwiające jest to, że tutaj jest jeszcze jasno. Tak mamo jest po dwudziestej drugiej. Zadzwonię do was gdy tylko się rozpakujemy. – jadąc samochodem do hotelu przysłuchiwałam się rozmowie Danielle z jej rodzicielką. Ta dziewczyna miała dobre serce chyba dla każdego. Była za miła dla tego brutalnego świata, ale to w niej ceniłam. Podczas gdy brunetka rozmawiała przez telefon Eleanor pokazywała Lou wszystkie zdjęcia, które zrobiła swoim iPhonem podczas podróży samolotem, Perrie czytała ‘Vogue’ i co jakiś czas oznajmiała Zaynowi, że wkrótce kupi sobie kreacje, która akurat była na zdjęciu. Niall brzdąkał na swojej gitarze różne melodie co często irytowało Liama. Harry bawił się moim telefonem. Nie wiem dlaczego, ale upodobał sobie go i namiętnie  przeszukiwał w nim wszystkie foldery. Z braku zajęcia raz zerkałam na przewijający się obraz za szybą , a raz na grupę moich przyjaciół. Uśmiechałam się, bo traktowałam ich jak moją drugą rodzinę. Nie wyobrażałam sobie życia bez całej ósemki.

-Spójrzcie. – z przemyśleń wyrwał mnie łagodny głos El. – jesteśmy na miejscu.

-Jaki piękny. – zachwycała się Pezz. – Nigdy jeszcze w takim nie byłam.

Kamerdyner zabrał nasze wszystkie bagaże, a cała nasz grupa opuściła pojazd. Chłopcy rzucili się na recepcję, a ja razem z dziewczynami podziwiałyśmy hotel z zewnątrz jak i wewnątrz. Powoli także i ja oddzieliłam się od moich towarzyszek i podeszłam do wysokiego blatu przy, którym stali Horan ze Stylesem.

-Mamy problem. – stwierdził Irlandczyk.

-Jaki? – zapytałam.

-Pozostał jeden dwuosobowy pokój bez klimatyzacji i jeden jednoosobowy, który tą klimatyzację ma. – wytłumaczył mi Blondyn.

-No to ja wezmę pokój jednoosobowy, a ty podzielisz się z Harrym. Nie wiem co w tym takiego problematycznego.

-Ale ja nie wytrzymam bez klimatyzacji. – zbulwersował się.

-Chyba sobie żartujesz Horan. – powiedziałam. – powiedz jeszcze, że w tym pokoju jest jedno łóżko.

-Tego nie wiem, ale zrób to dla mnie. Ten jeden jedyny raz. Proszę. – zrobił minę zbitego psiaka i nie potrafiłam mu odmówić.

-Oh no dobra. – powiedziałam, a Nialler ucałował mój policzek.

-Jesteś wielka...

ta część jest dodawana tak wcześnie z 2 powodów

po pierwsze: dostałam szlaban na komputer na weekend (i tak dodam Wam jeszcze jedną część.;D)

po drugie: bo z każdym dnie co raz bardziej mnie zaskakujecie (pozytywnie, oczywiście)

ten part jest tak jakby za sobote.;)

następny dodam około 1 w nocy z soboty na niedziele.;)

w prawdzie mam bloggera na tablecie, ale jeszcze nie ogarnęłam go do końca.

kiedy już się z nim zapoznam będę mogła dodawać posty przez tableta.;)

*

przepraszam, że taki krótki ale nie miałam zbyt wiele czasu na napisanie go.

tak samo przepraszam za wszelkie błędy.;3

*

mam nadzieję, że Wam się podobała ta część

piszcie swoje opinię w komentarzach.;)

10+ komentarzy= next part.;)