live while we're young: #61 Louis PART~3~ +urodziny BooBear'a

nasz kochany mąż ma dzisiaj 21. urodzinki!

stara dupa z ciebie kochanie!

ale i tak jesteś dla nas wszystkich tym samym małolatem, który przyszedł w 2010 roku na castong do X-Factora.;3

KOCHAMY CIĘ i WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO.;*

#61

-Nie biorę pod uwagę w ogóle takiej opcji. – gwałtownie zbliżył się do mnie i zachłannie wpił się w moje wargi nie pytając czy tego chcę. Nie potrafiłam się mu oprzeć więc odwzajemniłam pocałunek. Nasze języki tańczyły dziki taniec, a każdy mój zmysł przywiązywał się do Tomlinsona. Nie chciałam tego przerywać, nawet jeżeli moje serce nie pozwoliłoby mi na to. Pozwoliłam ponieść się uczuciom i emocjom, które w tamtej chwili miały jasno obrany cel. Być jak najbliżej Lou. To jedyne czego potrzebowałam w tamtym momencie. Tommo zaczął rozpinać moją sukienkę. Jedną ręką rozpinał zamek, a drugą delikatnie gładził moje plecy. Każdy jego dotyk wywoływał u mnie dreszcz. Czułam się cudownie mając go przy sobie. Pomimo iż wiedziałam, że źle robię nie przestawałam.

Jedynym zgrabnym ruchem swoich silnych dłoni ściągnął ze mnie niebieski materiał. Pomału zaczęłam rozpinać guziki jego białej koszuli. Po kilku minutach staliśmy przed sobą jedynie w samej bieliźnie, której pozbyliśmy się błyskawicznie. Nie było skrawka mojego ciała, które by nie było oznaczone prze Louisa gestem. Swoimi pocałunkami zjechał niżej i zatrzymał się na poziomie mojej klatki piersiowej. W niezwykle przyjemny sposób całował moje piersi dostarczając mi tym dużo przyjemności. Tomlinson delikatnie podsadził mnie do góry i pozwolił swojemu ‘koledze’ działać we mnie. Z początku delikatnie i powoli przechodził do szybszych ruchów. Co kilka pchnięć wydobywał się jęk z zachwytu. Już dawno się tak nie czułam. Podczas stosunku z Ianem nie czułam tej ‘ekstazy’, którą był w stanie zapewnić mi tylko Louis.

-Jesteś tylko moja. – usłyszałam cichy szept zaraz przy moim uchu. Nasze usta ponownie spotkały się, a języki znów zaczęły walkę. Poczułam, że już długo nie pociągnę. Dałam mu jasny tego znak i mężczyzna w jednym momencie przyspieszył swoje ruchy do maksimum. Pomału opuszczał moje ciało. Na jego twarzy pojawił się triumfalny uśmiech. Podniósł z podłogi swoją marynarkę i okrył nią moje nagie ciało. – Kocham cię. – powiedział i delikatnie pocałował mój policzek. Na twarzy zawitał mi uśmiech. Czułam się nieziemsko dobrze. Zaczęliśmy się wolno ubierać. Co chwilę czułam ‘przypadkowe’ szturchnięcia mojego kochanka. Reagowałam na to tylko uśmiechem. Gdy oboje byliśmy już gotowi Louis objął mnie w pasie i po raz kolejny wpił się w moje usta. – Nie rozumiem jak mogłem wytrzymać bez ciebie tyle lat.

Takich sytuacji było znacznie więcej. Prawie codziennie odwiedzałam Tomlinsona. Wtedy to albo oglądaliśmy wspólnie romantyczne filmy co prawie zawsze kończyło się w łóżku, albo od razu przechodziliśmy do sedna sprawy.

Całkowicie zapomniałam o wyrzutach sumienia. Dzięki Brunetowi moje życie nabrało tych piękniejszych barw. Stało się żywsze i ciekawsze. Nie dręczyła mnie już nudna rutyna. Nareszcie czułam, że żyję i dodatkowo u boku tak wspaniałego mężczyzny jakim był Tommo. Był jeden problem. Mianowicie był nim Ian. Nie podejrzewał nas o nic. Świetnie kamuflowaliśmy się z tym. Gdy w towarzystwie moim i Louisa był jeszcze Ian traktowaliśmy się jak powietrze. On mnie jak żonę szefa, a ja jego jak zwykłego pracownika kancelarii. Wszystko wiodło się zbyt wspaniale, aby można by nazwać to rzeczywistością. Sprawy zaczęły się komplikować dopiero później.

-Wychodzisz gdzieś? - było grubo po 23. a ja faktycznie miałam zamiar pójść do Louisa.

-Chciałam się przewietrzyć. – rzuciłam szybko ubierając buty.

-O tej porze? – zapytał podejrzliwie.

-A dlaczego nie? Słyszałam, że w parku jest jakiś koncert. Miałam zamiar sprawdzić czy to prawda. – uśmiechnęłam się sztucznie.

-W takim razie powiem tylko, żebyś uważała na siebie. Nie wracaj zbyt późno. Ja się położę i nie będę na ciebie czekał. – byłam zdziwiona że właśnie w taki sposób zareagował.

-Dobranoc skarbie. – powiedziałam szybko i miałam zamiar wyjść.

-A buziak. – zbliżyłam się do niego i niechętnie ucałowałam jego policzek. Wyszłam z domu i szybkim krokiem ruszyłam na postój taksówek. W niecałe dziesięć minut znalazłam się pod apartamentowcem w którym mieszkał Tommo. Jak oparzona wpadłam do windy i wcisnęłam odpowiedni guzik. Będąc na właściwym piętrze wybiegłam z kabiny windy i niczym błyskawica pomknęłam w kierunku drzwi numer ‘163’. Zapukałam szybko do niech i już po kilku minutach czułam jego wargi na swoich. Lou wciągnął mnie do mieszkania i po raz kolejny oddaliśmy się sobie. Nic dla nad nie istniało. Tylko ja, on i bliskość naszych ciał.