#26 Narry PART~17~

#26 

-On albo ja. – dokończyłem wypowiedź Horana.

~Oczami [T.I]~

To było okropne uczucie. Do tej pory stawiałam się w takiej sytuacji sama przed sobą, ale nawet nie potrafiłam tego określić przed swoją osobą, a co dopiero przed nimi. Cholera!

-Oczywiście nie musisz teraz odpowiadać. Jesteśmy w stanie poczekać.- odparł nagle Niall.

-Oby niezadługo. – dodał Harry.

Moje nerwy nie wytrzymały. Wstałam od stołu i szybko opuściłam restaurację. Wróciłam do domu najszybciej jak było to możliwe. Wyciągnęłam z barku wino i ruszyłam  na górę, do mojego pokoju.

Usiadłam na krześle na balkonie i co chwilę nalewałam do naczynia czerwoną ciecz.  Po krótkiej chwili wróciłam do pomieszczenia i wyciągnęłam z biurka kartkę papieru i długopis. Szybkim ruchem przedzieliłam kartkę na dwie części. Po lewej stronie wypisywałam wady i zalety Harolda, a po prawej Blondynka. Głupia myślałam, że to mi coś pomoże. Yhym… Chyba w snach. Wyniki, jeżeli można to tak określić, były równe.  To tym bardziej nie dawało mi spokoju. Wychodzi na to, że oboje są idealni. Z moich rozmyślań wytrącił mnie dzwonek telefonu. Nie dzwonił żaden z ich dwójki, była to na szczęście [I.T.P]. Bez wahania odebrałam:

Ty: Halo?

T.P: Hey! Kobieto nie uwierzysz co się stało!

Ty: Zaskocz mnie.

T.P: Chodzę z Chrisem.

Ty: Z McIvenem? Poważnie?! Dziewczyno to było twoje marzenie. Cieszę się i gratuluję.

T.P: Dziękuję. Z tej okazji robimy imprezę dla wszystkich znajomych. Musisz przyjść. Jesteś w końcu moja przyjaciółką!

Ty: Jasne, że przyjdę. Kiedy i gdzie?

T.P: Jutro w domu Chrisa. Wiesz gdzie to jest, prawda?

Ty: Tak, tak. To do jutra.

Nie wiem co było w tym takiego wyjątkowego, ale poprawiło mi to humor. Myśl o domówce napawała mnie optymizmem. Nigdy nie lubiłam imprez, ale po zakończeniu liceum zmieniło się to i owo.

*Następnego dnia wieczorem*

Byłam prawie gotowa na imprezę u mojej przyjaciółki, a właściwie u niej i jej chłopaka. Ubrałam to, zaplotłam włosy w luźnego kłosa i podkreśliłam oczy tuszem do rzęs. W domu McIvena stawiłam się równo o dziewiątej wieczorem. Drzwi otworzyła mi rozpromieniona [I.T.P].

Nie było zbyt wielu ludzi. Właściwie to jeszcze nikogo nie było. Przywitałam przyjaciółkę całusem w policzek i od razu zapytałam:

-Co tu tak spokojnie?

-Impreza się dopiero rozkręca. A tak poza tym zapomniałam ci powiedzieć, że tylko ci najbliżsi znajomi mieli przyjść na dziewiątą, reszta przyjdzie za godzinę. – mówiła i kierowałyśmy się do salonu.

-To co będziemy godzinę ro… -  w tym momencie weszłyśmy z [I.T.P] do salonu. Zaniemówiłam. Zobaczyłam tam Stylesa i Horana. Ich wzrok był zwrócony w naszym kierunku. Każdy z nich miał inny wyraz twarzy. Harry zareagował mniej więcej w taki sposób, a Niall w taki. Nie wiedziałam czy mam tam zostać czy uciec. Bałam się tego cholernie. Nie ubłaganie zbliżał się moment wyboru.  Oboje podeszli do mnie i wolnym ruchem przyciągnęli do siebie w celu przytulenia. A robili tak jakby nigdy nic. Popatrzyłam się na nich zdziwiona jednak po chwili usiadłam na kanapie w salonie, żałując że w ogóle tu przyszłam.

~Oczami Harryego~

-Ey ludzie! Nie możemy tak zamulać! –krzyknęła [I.T.P]. – Zagrajmy w coś! Mam jeszcze godzinę do nadciągnięcia fali znajomych.

-To może w butelkę. – zaproponował Chris. – Na całowanie. – dodał i spojrzał sprośnym wzrokiem na jego przedmówczynię.

-Butelka jest już przestarzała. Wymyślmy coś innego. – powiedział Niall.

-Siedem minut w siódmym niebie? – wymamrotałem cicho, jednak wystarczająco głośno żeby mnie usłyszano.

-Idealnie. Idę po butelkę. –krzyknął McIven.

W tym czasie gdy on przemierzał pokoje w poszukiwaniu jakiegoś pustego kawałka plastiku w salonie zapanowała niezręczna cisza. Ja w tym czasie bacznie przyglądałem się [T.I]. Miałem przeczucie, że może wybierze mnie. Bardzo bym tego chciał. Obserwowałem jej każdy ruch. Kiedy kichnęła nieświadomie uśmiechnąłem się. Zawsze wyglądała tak słodko gdy kichała.

-Już idę! – słyszeliśmy głos z korytarza.

Po chwili w salonie pojawił się Chris z butelką i rozsiadł się na ziemi sugerując nam, że my też mamy to uczynić. Usiedliśmy w kole. Ja pomiędzy Niallem i Chrisem. Naprzeciwko mnie siedziała [T.I], a zaraz obok niej [I.T.P], Maya, Jason i Kelvin- siostra i kumple Chrisa. Gra się rozpoczęła. Lecieliśmy według wskazówek zegara rozpoczynając od Mayi. Dziewczyna wylosowała siedem minut z Jasonem, kiedy przypadła jego kolej wylosował on [I.T.P]. Kelvin wylosował mnie. W tym czasie siedzieliśmy w wielkiej garderobie i rozmawialiśmy o footballu. Był zapalonym fanem tego sportu i dobrze się złożyło, że uprawiam tą dyscyplinę, bo chłopak miał o czym sobie pogadać. Nadeszła pora na zakręcenie butelką przez [T.I]. Czekałem ze zniecierpliwieniem na rezultat. Kiedy dziewczyna sięgnęła po butelkę poczułem dreszcz na całym ciele. Zakręciła. Miałem nadzieję, że szyjka butelki wskaże moją osobę. Ostatnie wolne obroty i... zatrzymała się pomiędzy mną, a Niallem.

-No to co robimy w takiej sytuacji? – zapytałem nieśmiało.

-Zakręć jeszcze raz! – krzyknęła Maya.

[T.I] posłuchała i po raz kolejny zakręciła. Efekt nie była zadawalający dla mnie. Ziścił się mój najgorszy koszmar. Moja księżniczka przeżyje siedem minut w siódmym niebie z Horanem. W oczach Nialla zobaczyłem iskierki szczęścia. Po chwili oboje podnieśli się z ziemi i skierowali się w stronę garderoby. Blondyn jak dżentelmen puścił [T.I] w drzwiach, które od razu zamknął uśmiechając się przy tym tajemniczo. Mój dobry nastrój wyparował. Wstałem podnosząc przy tym butelkę. Rzuciłem nią mocno o ziemie i wyszedłem do łazienki...

dla fanów tego opowiadania-imaginu mam złą wiadomość...

jeszcze pojawią się dwie części i koniec...

wracam do normalnych imaginów(jednoczęściowych).

napewno napiszę jeszcze kiedyś napiszę coś kilku częściowego, ale nie jestem w stanie powiedzieć kiedy to będzie. 

*

a więc piszcie jak Wam się podobało.: )

następna część pojawi się w czwartek, a ostatnia w sobote.;D

10+ komentarzy= next part.